Sjaak van Hal (geb. 1958 te Utrecht) is als schilder een autodidact. Hij is een kunstenaar, die probeert hetgeen hij ziet en hetgeen hem boeit treffend in directe wijze op doek of paneel te zetten. Hij streeft hierbij ernaar harmonie tussen kleur en vorm te realiseren, terwijl toch spanning en leven aanwezig blijven. Het schilderij mag niet alleen mooi plaatje worden maar moet leven en boeien, zowel qua voorstelling als ook qua kleur en penseelstreek. Sjaak gebruikt het liefst olieverf op doek, maar werkt ook met acryl en paneel. Sjaak heeft vanaf zijn jeugd een duidelijke voorkeur voor simpele composities, omdat hij vaak door één aspect van zijn onderwerp geboeid wordt. Dat aspect wil hij dan ten volle laten uitkomen. Van kindsbeen af heeft hij een vast aantal thema's. Zijn grootste voorkeur gaat uit naar het menselijke gezicht. De expressie, lijnen en gezichtskleur zijn eindeloos verschillend en intrigerend. Zijn doel is hierbij niet per se een persoon zo gunstig mogelijk te portretteren, maar om een stemming of moment weer te geven. Verder heeft Sjaak grote voorkeur voor dieren, met name voor werkpaarden, koeien en kippen. Ook landschappen schildert hij regelmatig. Zijn landschappen geven vaker een indruk dan dat zij een exact gedetailleerde afbeelding zijn. Een laatste thema, waarmee Sjaak zich bezig houdt, is de klassieke oudheid. Sjaak is van professie classicus en laat zich begrijpelijkerwijs hierdoor inspireren. Zijn klassieke werk kan variëren van schilderen gebaseerd op en geïnspireerd door klassieke beelden tot eigen uitwerkingen van mythische scenes. Over het algemeen kun je zeggen, dat Sjaaks werk realistisch is met een impressionistische inslag en met losse toets geschilderd.